فهرست مطالب
با این که این روش، روش خوبی برای برق کشی نیست و مشکلاتی به همراه دارد اما یکی از مزایای آن این است که اگر مشکلی در سیم کشی به وجود بیاید، عیب یابی و دسترسی به سیمها آسان صورت میگیرد و لازم به کنده کاری و خراب کردن دیوار و گچ ندارد، این روش در حال حاضر منسوخ شده است و کمتر مورد استفاده قرار میگیرد. سیم کشی تو کار به وسیله جعبه فیوز: در این روش با توجه به میزان نیاز به برق در بخشهای مختلف فضای ساختمان میتوان با کنترل چگونگی توزیع برق و با قرار دادن سیمها در داخل جعبه فیوز از آن سیمها را توزیع کرد، این روش به نسبت دو روش دیگر پر هزینهتر است، اما خوبیای که دارد این است که در صورت بروز اشکالات فنی و یا مشکلات دیگر در برق ساختمان مثل اتصالی و .. بررسی و عیب یابی مشکل ایجاد شده در این روش بسیار آسان صورت تعمیر ماشین لباسشویی در محل – فنستا میگیرد. در روش برق کشی توکار سیمها از زیر سیمان یا گچ عبور داده میشوند و در محلهایی که نیاز به لوله گذاری نیست سیم مخصوص داخل دیوار قرار میگیرد، در سیم کشی توکار میتوان از سیمهای مخصوص و مجهز به طور مستقیم در زیر گچ استفاده کرد و همچنین میتوان لولههای خرطومی و که مخصوص قرار دادن سیم در زیر گچ میباشد، استفاده کرد به این صورت که به کمک فنر مخصوص سیم کشی سیمهای برق را درون آنها قرار داده و ثابت کنید.
سیم کشی برق
۶- استفاده از لوله بر در لوله کشیها مجاز نیست و لولهها باید به وسیله اره برش داده شود و بعد از برش دادن حتما باید لبههای تیز محل برش صاف گردد. در سیم کشی روکار سیمها معمولاً از روی گچ دیوار عبور داده میشوند که برای زیبایی و پوشاندن آنها و نیز برای نظم دادن به سیمها از یک لوله برق مخصوص استفاده میگردد. اجرای انواع سیم کشی ساختمان معمولاً به دو صورت کلی توکار و روکار انجام می شود. انواع نقشه برق معمولاً به دو صورت ترسیم می شود: شمای حقیقی و شمای فنی مدار. مدل دیگر سیم ها سیم های نیمه افشان میباشد که ویژگی این سیم ها بین ویژگی سیم های افشان و مفتولی می باشد. فنر سیم کشی ( از فنر سیم کشی برای انتقال و هدایت سیم در لولهها و خرطومیهای برق استفاده میشود) و … ۳- لولهها هنگام لوله کشی برق ساختمان باید خالی باشند و در پایان لوله کشی سیمها به وسیله ابزار الات به داخل آن هدایت شوند.تاسیسات ساختمان .
در هنگام برق کشی ساختمان فیوزها باید ظرفیت مناسبی داشته باشند. استاندارد های برق کشی ساختمان مجموعه قانون هایی است که باید در هنگام برق کشی ساختمان مد نظر قرار داده شوند. ۱- کلیه سیم کشی های ساختمان اعم از روکارو تو کار باید داخل لوله های مخصوص سیم کشی انجام شود و برای اجرای انشعاب ها، خم ها و غیره از وسایل و متعلقات استاندارد هر لوله یا مجرا استفاده شود، جعبههای زیر کلید و پریز و دیگر وسایل مشابه در سیم کشیهای توکار باید با نوع سیم کشی و کلید و پریز استفاده شده هماهنگی داشته باشد. سیم کشی ساختمان بسته به نوع پروژه در حال ساخت و کاربرد ساختمان در آینده، به دو روش توکار و روکار انجام میشود. در سیم کشی های روکار و توکار معمولا از سیمهای تک رشته ای یا دو رشتهای استفاده میشود، که سیمهای تک رشته در سیم کشی توکار و سیمهای دو رشته در سیم کشی روکار کاربرد دارند. برای حساب کردن متراژ سیم برق مورد نیاز در ساختمان ابتدا باید نقشه سیم کشی ساختمان طراحی گردد. از این شیوه لوله کشی معمولا برای لوله های دستشویی و حمام استفاده می کنند.
لوله کشی گاز
هم چنین چند خط به عنوان ذخیره در این تابلو تغذیه می شوند. طبق مقررات ملی ساختمان، حداکثر تعداد نقاط روشنایی که هر مدار روشنایی مجاز است تغذیه کند، ۱۲ نقطه است. البته این روش مصرف سیم بیشتری دارد (به دلیل جدا بودن سیم روشنایی از پریزها) و هزینههای بالای آن به عنوان یک ایراد شناخته میشود. ۵- اگر در سیم کشی روکار در ساختمان استفاده شده باشد بستهای لوله روکار باید دو پیچه باشند و نیز از انواعی باشند که مانع تماس لوله با سقف یا دیواره شوند و حداقل ۶ میلی متر از آنها فاصله داشته باشد. عیبیابی سیمها در این روش در مقایسه با دو روش قبلی بسیار راحتتر است چرا که سیمکشی قسمتهای مختلف ساختمان کاملاً جدا از هم هستند از همین رو در واحدهای مسکونی، دفاتر کار، بیمارستانها و ادارهها بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد. در واقع فیوز باید در فاصله مشخصی از بخشهای مختلف قرار بگیرد تا این وسیله حفاظتی کامل باشد و عملکرد آن درست صورت گیرد. تمامی مدارهای نهایی روشنایی و پریز، برای اتصال به بدنه هادی چراغ ها یا کنتاکت حفاظتی پریزها (بر حسب مورد) باید شامل هادی حفاظتی باشد.